Uluslararası Para Fonu (IMF), Mali İzleme Raporu’nun nisan sayısını yayımladı.
Raporda, global ticarette artan belirsizlik ve ülkelerin kıymetli siyaset değişikliklerinin ekonomik ve mali görünümleri tekrar yapılandırdığına işaret edildi.
ABD’nin son devirde uygulamaya soktuğu büyük çaplı tarifelerin, başka ülkelerin karşı tedbirlerinin ve fevkalâde seviyedeki siyaset belirsizliğinin, görünümün kötüleşmesine ve risklerin artmasına yol açtığı kaydedilen raporda, birçok ülkede dezenflasyon sürecinin duraksamış göründüğü, halihazırda zayıf olan büyüme beklentilerinin değerli ölçüde aşağı istikametli revize edildiği aktarıldı.
Raporda, mali cephede birçok ülkenin halihazırda kısıtlı bütçeler ve artan kamu borcu yüküyle gayret ettiği, artan ekonomik ve politik belirsizliklerin, kilit ekonomilerde yükselen tahvil faizlerinin ve gelişmekte olan piyasalarda genişleyen risk primlerinin, bilhassa Avrupa’da artan savunma harcamaları ve zorlaşan dış yardım ortamıyla mali görünümü daha da karmaşık hale getirdiği tabir edildi.
Sürekli dalgalanmaların olduğu ortamda ülkelerin öncelikle mali yapılarını tertibe koymaları gerektiği vurgulanan raporda, “Güvenilir bir orta vadeli çerçeve dahilinde kademeli bir mali uyum, çoğu ülke için borcun azaltılması, belirsizliklere karşı mali tamponların oluşturulması, öncelikli harcamaların karşılanması ve uzun vadeli büyüme beklentilerinin iyileştirilmesi açısından hayati önem taşımaktadır.” değerlendirmesinde bulunuldu.
Raporda, global mali durumun 2024’te kötüleştiği lakin ülkeler ortasında bariz farklılıklar gözlendiği belirtilerek, global mali açığın bu yıl GSYH’nin ortalama yüzde 5,1’ine ulaşacağı varsayımına yer verildi.
Kovid-19 periyodundan kalan sübvansiyonların tesiri devam ediyor.
Küresel kamu borcunun geçen yıl evvelki yıla kıyasla 1 puan artışla GSYH’nin yüzde 92,3’üne yükseldiği kaydedilen raporda, bu artışın Kovid-19 salgınından kalan yüksek sübvansiyonları, toplumsal yardımları, öbür cari harcamaları ve artan net faiz masraflarını yansıttığı değerlendirmesi yer aldı.
Bunlara ek olarak düşük gelirli gelişmekte olan ülkelerin yüzde 53’ünün ve gelişen piyasaların yüzde 23’ünün yüksek borç zahmeti riski altında ya da direkt borç kasveti içinde olduğu belirtilen raporda, global kamu borcunun GSYH’ye oranının 2025’te yüzde 95,1’e yükselmesinin beklendiği bildirildi.
Gelecekte kamu borçlarının GSYH’ye oranının pandemi periyodunu aşması bekleniyor.
Raporda, global kamu borcunun GSYH’ye oranının 2030’da ise yüzde 99,6’ya ulaşacağının iddia edildiği aktarıldı.
Brezilya, Çin, Fransa, Güney Afrika, Birleşik Krallık ve ABD üzere büyük iktisatların, global kamu borcundaki artışın esas kaynakları ortasında yer aldığına dikkat çekilen raporda, ayrıyeten birçok ülkede brüt finansman gereksinimlerinin yüksek düzeylerde kalmasının beklendiği kaydedildi.
Raporda, “Daha sıkı ve dalgalı finansal koşullar ile artan ekonomik belirsizlik, borç seviyelerinin daha da yükselmesi riskini artırıyor.” sözü yer aldı.