Fatih Gezer’den erkek egemenliğin sıkıntılarına tarihi bir bakış: Firuzan

1973’te doğan Firuzan, ruhlar ortasında seyahat ederken büyük büyük ninesi Umay’dan başlayarak dört nesil boyunca bayanların yaşadıkları ferdi ve toplumsal felaketlere tanıklık ediyor.

Erkek hükümran bir dünyada bayanların hayatlarını şekillendiren farklı bakış açılarıyla anlatılan bu roman, tarihî bir panorama sunarken, tıpkı vakitte güçlü bir eleştirel lisanla toplumsal hafızayı sorguluyor.

Kitabın en dikkat cazibeli özelliklerinden biri, müellifin bestelemiş olduğu müziklerin dramatik sahnelerin atmosferini desteklemesi. Okurlar, kitapta yer alan QR kodları aracılığıyla bu özgün müziklere erişerek romanın çok katmanlı yapısını daha derinlemesine deneyimleyebilecekler.

Gezer’in Everest’teki dördüncü kitabı Firuzan, ferdî ve toplumsal bellek, bayanların nesiller ortası tecrübeleri ve geçmişle yüzleşme temalarını merkezine alan, edebi derinliği ve anlatı yenilikleriyle dikkat çeken bir eser. Roman, Fatih Gezer’in etkileyici üslubu ve kurgusuyla, okurları vakit ve yer içinde unutulmaz bir seyahate çıkarıyor.

Sayfa:224

DÖRT JENERASYONLUK BİR YOLCULUK

Gencecik yaşında hayattan vazgeçen Firuzan, arafta bekleşen tüm ruhlar ortasında kendini anlatacak bayanları seçiyor, kelamı onlara veriyor. Böylelikle büyük büyük ninesi Umay’dan başlayarak kendi kızına kadar yaşananları kapsayan, bu coğrafyaya yayılmış ferdî ve toplumsal felaketlere dokunan bir anlatı örüyor.

Kuşaklar ortasında aktıkça değişen bakışıyla erkeklerin kalem oynattığı tarih öyküsüne başkaldıran bir küçük destan Firuzan. Mizahi, renkli ve sürprizli bir üslupla aktarılan kıssa, üç asır süren dört nesillik bir seyahate davet ediyor.

ÖDÜLLÜ ROMANCI

Ölüler Kıraathanesi ile Vedat Türkali Birinci Roman Ödülü’nü kazanan müellif Fatih Gezer, dördüncü kitabına müzisyen kimliğini de ekleyip satır ortalarını Firuzan’a özel bestelediği ve seslendirdiği müziklerle destekliyor. Kendine hayrı olmayan bir şifacıydı Hacı Anne. Bilmem ne otlarını harmanlayıp bir deva bulamadı da, vakti vaktinde yaralarını düzgünleştirmeye çaba ederken bulduğu bir ilacı sundu ikimize: Unutmak. Örttük üstünü. Vakte teslim ettik kederimizi.