Ana Sayfa Arama Galeri Video Yazarlar
Üyelik
Üye Girişi
Kategoriler
Servisler
Nöbetçi Eczaneler Sayfası Nöbetçi Eczaneler Hava Durumu Namaz Vakitleri Puan Durumu
Sosyal Medya
Uygulamamızı İndir

    Ankara’da sahipsiz köpeklerin saldırdığı depremzede kız: Dehşetten titriyordum

    9 yaşındaki ilkokul 3. sınıf öğrencisi Esila Buğlem Cinkara’ya sahipsiz 5 köpek tarafından akına uğraması sonrası konuşan anne, sürüler halinde köpeklerin gezdiği bir yerde yaşamak istemediğini belirterek, “Depremde ölümden kurtulduk ama burada köpek saldırısıyla ölümün eşiğine gelmek çok acıydı.” dedi.

    9 yaşındaki ilkokul 3. sınıf öğrencisi Esila Buğlem Cinkara’ya sahipsiz
    İHA

    Başıboş köpek sorunu her geçen gün büyüyor..

    Bu kere Ankara Yenimahalleilçesine bağlı Ragıp Tüzün Caddesi’nde dün akşam meydana gelen olayda, teze nazaran, annesi ile konutuna dönen 9 yaşındaki ilkokul 3. sınıf öğrencisi Esila Buğlem Cinkara’ya sahipsiz 5 köpek saldırdı.

    Cinkara, yoldan geçen şoförlerin araçlarını köpeklerin üzerine sürmesiyle köpeklerden kaçmayı başardı.

    KORKU DOLU O ANLARI ANLATTI

    6 Şubat’ta meydana gelen Kahramanmaraş merkezli sarsıntılardan ötürü Hatay’dan Ankara’ya taşınmak zorunda kaldıklarını söyleyen depremzede anne Belkıs Cinkara ise etraftaki başıboş köpeklerden ötürü korktuklarını ve rahat hareket edemediklerini söz etti.

    “KORKUDAN TİTRİYORDUM VE ÇOK ÜZÜLDÜM”

    Olayla ilgili konuşan Esila Buğlem Cinkara, şöyle dedi:

    Dün konutumuza gidiyorduk. Karşıya geçmek istedim. O an köpekler bana saldırdı. Çığlıklarla annemin yanına gittim. Annem sesimi duydu ve yanıma koştu. Yoldan geçenler de bana ziyan gelmesin otomobillerini köpeklerin üzerine sürdü. Çok korktum. Berbat hissettim. Dehşetten titriyordum ve çok üzüldüm. Köpeklerin öbür yere gitmesini istiyorum. Toplanmasını istiyorum. Konuta gittiğimde titriyordum. Birinci başta fark etmemiştim. Karşılaştığımda göz göze geldim ve 4-5 köpek bana saldırdı.

    “SÜRÜLER HALİNDE KÖPEKLERİN GEZDİĞİ BİR YERDE YAŞAMAK İSTEMİYORUM”

    Duruma bir tahlil getirilmesi gerektiğini söyleyen anne Belkıs Cinkara, şu tabirleri kullandı:

    Akşam saatleriydi. Kızımla konuta dönüyorduk. Kızım yolun karşısına geçmek istedi. O geçti, ben bekledim. Tam o sırada kızımın çığlıklarını duydum. Gerisinde köpekler vardı. O esnada yoldan geçen bir araç ortaya girdiği için çocuğum kurtuldu. Bunun bir sonu yok. O an kurtulamayabilirdi. Bu sorunun bir tahlile kavuşturulmasını istiyorum.

    Sürüler halinde köpeklerin gezdiği bir yerde yaşamak istemiyorum. O an çok korktum. Sabaha kadar uyuyamadım. Bu kaygı ile burada yaşamak istemiyorum. Burası Ankara’nın merkezi. Kızım yanıma süratli koştu. O sırada da yoldan geçen araçtaki şahıslar durumu fark etti. Ortaya girdikleri için kızımın hayatı kurtuldu. Onlara da teşekkür ederim. Çocuğumu kurtardıktan sonra bile köpekler bize havlıyordu. Kızımın durumu uygun lakin çok korktu. Sabaha kadar dehşetten titredik. İlla ki fizikî bir ziyan alması gerekmiyor. Ruhsal olarak aldığı hasar daha büyük. İnançta hissetmiyorum ve düşünmüyorum. Bu olaylar yarın bir diğerinin başına gelecek.

    “DEPREMDE ÖLÜMDEN KURTULDUK AMA BURADA KÖPEK SALDIRISIYLA ÖLÜMÜN EŞİĞİNE GELMEK ÇOK ACIYDI”

    Yeniden ölümlü yüzleşmenin verdiği acıdan bahseden anne Cinkara, şöyle konuştu:

    6 Şubat’ta Hatay’da zelzeleye yakalandık. Çok ağır bir durumun içinden çıktık ve yeni bir nizam kurmak için buraya geldik. Bilhassa de çocuğumun psikolojisi düşünüyordum. Zelzelede vefattan kurtulduk fakat burada köpek taarruzuyla mevtin eşiğine gelmek çok acıydı. Mevtin kıyısındaydık. Çok tanıdıklarımız vefat etti. Kendim de itfaiyeciyim. Aylarca enkaz alanlarında çalıştım. Görmediğim şey kalmadı. Buraya çocuğum için geldim lakin akşamları tıpkı sarsıntı vaktindeki endişelerimizi yaşadık. Tek istediğim şey buna bir tahlil bulunsun.

    Kaynak: İhlas Haber Ajansı (İHA)